Böyle başlar ya,

kafamda büyür büyür sığmaz kalbime taşar, oradan gözlerime ve nihayet bir cümle akar korkak dilimden;  ''bu çarpıntı aşkın doğumudur''  (sezen bi şarkısında böyle der) 


Ya onun kafasında bir tohum bile değilsem ? 


Korkmaktan sevmeye vakit kalmayacak gibi. 


Bu korunaklı halim az biraz sakinleştirse bile beni, yol yol olmaktan çıktı bir kere. Artık bırakırım geç, yak, ne olacaksa olsun. Aklımdan çek yakala beni, tuttuğunun sen olduğunu göreceksin.


Beni bırak seveyim ama beni bırakma sen de sev isterim.


istanbul,  26.10.2010